اه من زمان يجري في عروقه همي

يجرحني يبعثرني ويكسر ما تبقي من حلمي

و الآآآآآآه في صدري تقرع باب أوردتي

وانا صامتاً والدمعه في عيني توصفني

تحاصرني الظروف وترسم لي حزني

فتكثر أحزاني وتغرقني

وها هي ترحل مني الحياه وها هي تهجرني

واظن ان أفكاري باتت تجهلني

ولكن لحظه لا اعلم موعدها .. ترسمني وتكتبني

لا أفهما ولربما هي لحظه مني 

  لحظة تتركني روحي وينساني ظلي 



أحساس 
فراشة الشتاء